Google Alert podesłał mi artykuł (a raczej SLAJDY) pt. „Jak to jest randkować z kimś, gdy mamy chorobę dwubiegunową”. Mam dużo szczęścia, pomyślałem przeglądając. Po przerwie wybrane cytaty oraz moje wielce głębokie przemyślenia.
Myśliwi są z Marsa, a kobiety z Wenusa
Kiedyś, dawno temu, gdy jeszcze istniał heteroblogasek, nabyłem drogą kupna kilka magazynów dla Menszczyzn. W szczególności zapadł mi w umysł magazyn dla kulturystów, w którym Hardkorowy Koksu i paru innych z wielką dokładnością opisywali, co sobie wstrzykują, połykają, względnie w charakterze czopka wkładają w kakaowe oczko (nie, nie pamiętam szczegółów, a nawet tytułu periodyku). Miałem o tym pisać notkę, ale jakoś się chyba nie napisała.
Jednak!!! Zamiast mnie zajął się tym niepodpisany autor serwisu Logo24, który, rzecz jasna, pisze o kobietach. Artykuł zatytułowany jest „Śledztwo!!!” i zaczyna się tak:
Jedno z odwiecznych nieseksualnych marzeń facetów dotyczących kobiet? Znaleźć się między nimi, gdy we własnym gronie bez skrępowania mówią całą prawdę o nas, mężczyznach (oczywiście nie mając świadomości tego, że podsłuchujemy). Trudne do wykonania, ale nie niemożliwe. Wymaga jednak determinacji i zmyślnego planu. W obie te rzeczy uzbroiłem się, wyruszając na miesięczną wyprawę po damskich tytułach prasowych i internetowych, w których śledziłem wszelkie wzmianki o naszej brzydszej płci. Oto efekty mojego „dziennikarskiego śledztwa”.
Szczerze mówiąc, zdarzyło mi się czasem podsłuchać znajomych płci obojga, podczas gdy o mnie rozmawiali i żadnego z tych wydarzeń nie postrzegałem jako wybitnie ekscytujące i ubogacające. Nie, żeby mnie obmawiali (pełna otwartość ma to do siebie, że nie pozostała mi żadna dupa do obrabiania), lub chwalili. Generalnie wymieniali na mój temat dwa zdania i przechodzili do innych tematów. Poczułem się jak Madonna, której Costner powiedział, że jej film był „neat”. ROZMAWIAĆ O MNIE DO CHOLERY!!!! JESTEM FASCYNUJĄCY I KĄTRĄWERSYJNY!!! A oni jakoś nic. No, ale gdybym miał słuchać, jak kobiety głoszą całą prawdę… to też by mnie nie zainteresowało… Cóż.
Uprzejmie donoszę, chociaż się brzydzę…
…tu dzieją się rzeczy dosyć straszne. Triggery po „czytaj dalej”.
O chwilach minionych i chwilach nadchodzących
Chcę powiązać dwa bardzo odmienne tematy, ale nie mają ze sobą nic wspólnego, więc kręcę z tytułem.
No więęęc z filmowaniem klipu „Is That All There Is?” było więcej pracy, niż wygląda. Modelem z różą oczywiście nie jestem ja, mnie można poznać po tym, że produkuję metalowe serducho. Powiedziałbym, że do nabycia, ale chwilowo nie bywam, więc do nabycia wkrótce – mam nadzieję.
Zanim Julian (reżyser) przybył do nas z kamerą i różnymi przedmiotami, których nazw nie znam w żadnym języku, zapytał najpierw:
– Czy będziesz się dobrze czuł?
Bilety rezerwował półtora miesiąca wcześniej. Odpowiedziałem zgodnie z prawdą, że będę się czuł dobrze, alibo nie, ale dowiemy się tego w dniu jego przyjazdu. Zarezerwował więc. Od razu powiem, że czułem się dobrze przez całe trzy dni i ogólnie pod tym kątem nie wydarzyło się zupełnie nic.